BESSOdieën

 In Val d'Anniviers, van in het hartje der vallei tot hoog in de bergen, hebben sprookjes en legendes het leven van de mensen altijd al getekend. Het is daarom dat de Anniviards er nu nog met respect, bewondering en soms met een beetje overgebleven angst uit hun kindertijd over praten.  In tal van mysterieuze legendes galmen godsdienst, geschiedenis en tradities uit rotsopeningen die heel soms zichtbaar zijn om zich de rest van de tijd te hullen in de mist van de verbeelding. De bewoners van toen zagen  in hun oogverblindend mooie maar ruige omgeving immense natuurfenomenen waar ze geen pasklare verklaring voor vonden. Men wist niet beter dan dit alles toe te schrijven aan het werk van goddelijke en bovennatuurlijke krachten. De nodige overdrijvingen en het poëtische laagje hebben ervoor gezorgd dat wij tot op vandaag kunnen genieten van de verhalen die vroeger tijdens de koude en donkere avonden verteld werden in de chalets van de gewone mensen.  Boven de open haard...

  Je kan wel raden dat de eigenaars van de koninginnen hun fierheid niet onder stoelen of banken steken. De kudde lijkt zelfs een beetje te versnellen alsof de beesten hun stal hebben geroken met hopelijk wat lekkers in de voederbak. Wat is dat kabaal? Een man loopt wild van hier naar daar en roept dat zijn koe spoorloos is. Hij zoekt tevergeefs tussen de kudde. Hij roept op zijn Rozinna die hopelijk enkel wat vertraging heeft. Hij weet echter beter… Zijn deugniet houdt er niet van om in de pas te lopen en het dringt tot hem door dat zijn dierbare koe niet in Zinal is toegekomen. Een herder krijgt de opdracht om de achtergebleven koe te zoeken. De pechvogel neemt opnieuw zijn tas en stok om met een zucht op zijn passen terug te keren. Doodop is hij, maar Rozinna terugvinden is nu eenmaal een erezaak. In gedachten probeert hij zich voor te stellen waar en wanneer het dier de kudde kan verlaten hebben. Heel de zomer heeft deze ondeugende koe al voor de nodige opschudding gezorgd. Hij...

  Eigenlijk was er niet veel bijzonders aan. Of toch? Op een dag (men denkt dat het door de wind was) deed het gerucht de ronde dat de steen een enorme schat zou verbergen. Deze schat zou enkel zichtbaar zijn tijdens de middernachtmis en dan nog enkel tijdens de consecratie. Zij die ooit probeerden om de grot binnen te dringen zouden nooit zijn teruggekeerd. De jaren gingen voorbij en de mensen vergaten de fameuze rots met de schat. Toch was er één jongeman die er aldoor moest aan denken. Al van toen Yannick klein was hield het geheimzinnige rotsblok hem bezig. Hij kende het zeer goed uit de verhalen van zijn grootmoeder. Tot in het kleinste detail stonden deze vertellingen in Yannicks geheugen gegrift. Nu hij volwassen was en veel geld nodig had, begon hij eraan te denken om zijn jongensdroom waar te maken. Hij wou en zou rijk worden. In alle stilte smeedde hij plannen, het ene al wat onvoorstelbaarder dan het andere. Uiteindelijk koos hij voor het eenvoudigste: gewoon gaan kijk...